Studnia. Pieśń

Pracownia Teatru Eksperymentalnego

fot. Lila Dolicher, edycja Karol Budrewicz

Intymna opowieść w wykonaniu duetu. Jej bohaterowie – kobieta i mężczyzna, zabierają nas w świat, w którym niczym echa studni pobrzmiewają fragmenty archaicznego tekstu Pieśni nad Pieśniami. Owładnięci siłą miłości odkrywają jej nieuchronność. Na pierwszy plan wysuwa się nie uczucie, ale ich indywidualne postawy wobec potęgi miłości. Spektakl ukazuje różne odcienie relacji, jest ona jak droga – nie tyle ku sobie – co poprzez: nieuchronność spotkania, strach przez zatraceniem w uczuciu, próby ocalenia własnej samotności, doświadczenie wzajemności – jakby byli jedynymi ludźmi na świecie, zamkniętymi w niedostępnym dla innych doznaniu, niczym na dnie studni. Można powiedzieć, że są skazani na miłość. Każde z nich znajduje inną drogę przeżycia i wyrażenia tego, co ich spotyka. Mężczyzna staje się obserwatorem, który pragnie zrozumieć rozmach siły, której ma się poddać, próbuje wyznaczać jej granice lub sprawdzić, czy jest to w ogóle możliwe. Kobieta poznaje siebie w obliczu tego, co się dzieje poprzez poddanie się nieuchronności miłości. Jest jak woda przyjmująca kształt naczynia, sama staje się nieuchronnością, a ta na scenie wyrażona jest regularnym kapaniem wody, łączącym dwa aspekty – mechaniczne tykanie zegara z organicznym pulsem przemiany.

 

scenariusz: Patrycja Neumann
występują: Patrycja Neumann, Arkadiusz Kubiak
muzyka: Zespół Radunia Black Jazz Trio i Marta Łowejko
czas trwania: 35 min

Pokaz przedpremierowy